دکتر رسول عزيزي فوق تخصص جراحي کولورکتال

پيگيري هاي درماني پس از جراحي سرطان کلون و رکتوم

چرا بايد برنامه پيگيري درماني پس از عمل وجود داشته باشد؟

عمل جراحي موثرترين راه درمان سرطان کولون ورکتوم مي باشد. حتي پس از اينکه تمام تومورهاي قابل مشاهده با جراحي برداشته شوند، امکان حضور سلول هاي سرطاني در ساير مناطق بدن وجود دارد. اين تجمعات سرطاني، وقتي خيلي کوچک هستند، در هنگام جراحي قابل شناسايي نبوده ولي در آينده مي توانند شروع به رشد کنند. احتمال برگشت بيماري، به خصوصيات ذاتي سرطان، کارآيي شيمي درماني، اگر نياز باشد، و ساير پيگيري هاي درماني بستگي دارد. بيماران مبتلا به سرطان هاي برگشت کننده، اگر در مراحل اوليه تشخيص داده شود، ممکن است با استفاده از جراحي مجدد يا ساير راه هاي درماني موجود، بهبود يابند. دليل ديگر بر لزوم پيگيري هاي درماني پس از اين عمل جراحي، بررسي وجود پوليپ هاي جديد در کولون و رکتوم مي باشد. تقريبا يک نفر از هر پنج نفر بيمار مبتلا به سرطان کولون، در آينده مبتلا به پوليپ هاي جديد مي شوند. شناسايي و برداشت اين پوليپ ها قبل از آنکه به سرطان تبديل شوند، از اهميت زيادي برخوردار مي باشد.ا

پيگيري درماني چه مدت بايد براي من انجام شود؟

بيشتر سرطان هاي برگشت کننده در عرض دو سال اول پس از جراحي شناسايي مي شوند. بنابراين، پيگيري در اين دوره زماني، به ميزان بيشتري انجام مي شود. تقريبا در تمام سرطان ها، اگر قابل برگشت باشند پس از پنج سال حتما مجددا برگشت مي کنند. پيگيري پس از پنج سال بيشتر به منظور شناسايي پوليپ هاي جديد انجام مي شود، بنابراين مي تواند به ميزان کمتر انجام شود ولي در تمام طول عمر توصيه مي شود. ا

در پيگيري درماني، من انتظار چه آزمايشاتي داشته باشم؟

پزشک شما ممکن است در دو سال اول، تقريبا هر 2 يا 3 ماه شما را مورد آزمايش قرار داده و پيشرفت پوليپ ها و تومورها را بررسي کند. مي توان از تست خوني ( اِي سي اي ) ، به عنوان روشي براي شناسايي برگشت مجدد سرطان، استفاده نمود. اما از آنجا که اين تست به طور کلي زياد قابل اعتماد نمي باشد، ساير آزمايشات پيگيري ممکن است توصيه شود. اين آزمايشات ممکن است شامل سيگموئيدوسکوپي انعطاف پذير ( بررسي رکتوم و قسمت هاي انتهايي کولون با استفاده از ابزاري انعطاف پذير و چراغ دار)، کولونوسکوپي ( بررسي تمام طول کولون با ابزاري طويل و انعطاف پذير)، عکس برداري اشعه ايکس، و در برخي موارد سي تي اسکن يا اولتراسوند مي باشد.ا

در ارتباط با خانواده ام چطور؟

خويشاوندان نزديک بيمار مبتلا به سرطان کولون و رکتوم ( والدين، برادر، خواهر و فرزند) در خطر ابتلاي بيشتري قرار دارند. به همين دليل آزمايشات دوره اي کولون، با استفاده از کولونوسکوپ، براي شناسايي پوليپ هاي هاي کوچک، توصيه مي شود. اگر پوليپ ها به موقع شناسايي و برداشته شوند، تبديل به سرطان نمي شوند. ساير عوامل افزايش دهنده خطر ابتلا به پوليپ و سرطان شامل ابتلا به سرطان در سال هاي گذشته و سابقه شخصي سرطان سينه و سرطان دستگاه توليد مثل زنان مي باشد.ا